Por Amy Goodman28 de Xaneiro de 2009
Hai pouco, Karl Rove describiu a George W. Bush como un apaixonado dos libros, afirmando que "Existe un mito, perpetuado polos críticos de Bush, que sostén que Bush preferiría queimar un libro antes que lelo". Moitos libros escribiranse relatando o capítulo da historia que representou o goberno de Bush. Pero a que fontes recorrerase para escribilos?
Baixo o mandato de Bush, a Casa Branca foi demandada xudicialmente por extraviar correos electrónicos e por evadir leis que protexen os rexistros públicos. Poucos días antes de que Bush terminase o seu mandato, un xuíz federal ordenou que as computadoras da Casa Branca fosen inspeccionadas a fondo en busca de correos electrónicos. Segundo informouse, trescentos millóns de mensaxes de correo electrónico serían transmitidos aos Arquivos Nacionais, pero outros 23 millóns de mensaxes continuaban "extraviados". Dick Cheney deixou a vicepresidencia nunha cadeira de rodas debido a unha lesión nas costas que sufriu movendo caixas na mudanza da súa oficina. No seu intento por confiscar información, Cheney non só deixou lisiada a unha nación, terminou el mesmo lisiado. Cheney tamén logrou obter un fallo xudicial favorable que lle permite decidir que rexistros pode manter confidenciais.
George Stephanopoulos preguntoulle a Barack Obama sobre a posibilidade de levar a xuízo a funcionarios do goberno de Bush. Ao cal Obama dixo: "Aínda estamos avaliando de que xeito procederemos en todo o referido a interrogaciones, detencións e demais, e sen dúbida que revisaremos prácticas pasadas. Non creo que haxa ninguén que estea por encima da lei. Pero, por outra banda, tamén teño a convicción de que necesitamos mirar cara adiante e non quedarnos coa mirada posta no pasado. Creo por sobre todo que, cando se trata de seguridade nacional, o que debemos facer é concentrarnos en que as cousas se fagan ben no futuro, no canto de preocuparnos polo que se fixo mal no pasado".
A escritora especialista en temas xurídicos Karen Greenberg sinala na revista Mother Jones que: "A lista de potenciais violacións xurídicas é, por suposto, enorme. Segundo unha estimación, o goberno violaría 269 leis, entre normas de dereito nacional e internacional".
Tortura, intervención de teléfonos e "rendición extraordinaria": estes son só algúns dos delitos serios denunciados. O presidente Obama ten agora "máis que ningunha outra persoa" o poder para investigar.
John Conyers, presidente do Comité Xudicial da Cámara de Representantes, acaba de citar a declarar a Karl Rove no marco dunha investigación sobre a politización do Departamento de Xustiza e o procesamiento do ex gobernador de Alabama Don Siegelman. Consultei ao ex gobernador sobre isto. "Dáme esperanzas. Pero xa vimos isto antes, de maneira que non alcanza co compromiso de John Conyers. Sabemos que el está comprometido coa procura da verdade. Creo que depende de cuán intenso sexa o desexo dos nosos cidadáns de chegar á verdade, e de se imos apoiar a John Conyers e darlle o apoio que necesita, chamando, escribindo e enviando mensaxes de fax aos nosos congresistas para dicirlles que queremos que se faga xustiza. Para iso debemos empezar por levar a Karl Rove ante o Comité Xudicial. E alí poderá acollerse á Quinta Emenda ou dicir a verdade ou mentir, pero ten que presentarse ante ese comité".
Ata agora Rove invocou o privilexio executivo para evadir as citacións do Congreso. Nun comunicado de prensa, Conyers dixo: "Continuarei con esta investigación ata a súa conclusión final, xa sexa no Congreso ou no ámbito xudicial. O cambio chegou a Wáshington, e espero que Karl Rove estea listo para iso".
A Presidenta da Cámara de Representantes, Nancy Pelosi, que no pasado trabó a realización de audiencias de xuízo político, agora polo menos está chamando a que se faga unha investigación. Pelosi declarou a Fox News: "Creo que temos que aprender do pasado e non podemos deixar pasar a politización do Departamento de Xustiza, por exemplo, sen investigala. … Quero que a verdade salga á luz".
E por que non levalo un paso máis aló?
O representante demócrata por Ohio, Dennis Kucinich, que foi quen encabezou no Congreso a presentación de cargos para o pedido de xuízo político contra Bush e Cheney, chamou a "a formación dunha Comisión Nacional de verdade e Reconciliación que tería a facultade de obter testemuños e reunir documentos oficiais que non só revelen ao pobo de Estados Unidos o engano subxacente que nos dividiu, senón que nese proceso de procura da verdade canalice á nosa nación polo camiño da reconciliación".
Millóns de persoas cumpriron sentenzas en cárceres estadounidenses por delitos moito menores que os que se lles atribúe ao goberno de Bush. Parecería que algúns criminais son como aqueles bancos que se consideran demasiado poderosos como para crebar: son demasiado poderosos como para ir a prisión, demasiado poderosos como para ser axuizados. E se lle aplicásemos a teoría xurídica do presidente Obama ao cidadán común? Por que mirar cara ao pasado? En aras da unidade, poderiamos perdoar delitos tanto grandes como pequenos. Pero moi poucos estarían de acordo en deixar libres e sen ningún castigo a asaltantes, violadores ou ladróns que rouban comercios a man armada. Entón por que dar un trato diferente a quen poderían ser responsables de torturas, de espionaxe ilegal xeneralizado e de involucrar a toda unha nación en guerras que causaron incontables mortes?
Isto lévanos novamente ao tema de George Bush e os libros. A novela de Ray Bradbury "Fahrenheit 451" é unha das obras escollidas pola campaña de promoción da lectura "The Big Read", promovida polo National Endowment for the Arts (Fondo Nacional das Artes). Este ambicioso programa está "dirixido a rescatar a lectura para volver colocala no centro da cultura estadounidense". A idea é que cidades, localidades e ata estados enteiros elixan un libro e alenten a todos a lelo. En "Fahrenheit 451" (a temperatura na cal o papel entra espontaneamente en combustión) os libros están prohibidos por lei. Os bombeiros non apagan incendios, senón que os provocan, queimando as casas que conteñen libros. Bradbury dixo: "Para destruír unha cultura, non é necesario queimar libros. Alcanza con lograr que a xente deixe de lelos". O goberno de Bush, tan proclive ao segredo, xa non está no poder e, con Obama, foi substituído por un goberno que promete transparencia. Pero a transparencia só serve cando vén acompañada da asunción de responsabilidades.
Sen investigacións públicas exhaustivas, emprendidas con firmeza e que abarquen todo o espectro de delitos que se lle atribúen ao goberno de Bush, non haberá asunción de responsabilidades, e este capítulo da historia de Estados Unidos quedará inconcluso.
_______________
Pode-se escoitar -online- o artigo en lingua espanhola : enlace -formato mp3-
Denis Moynihan colaborou na produción xornalística desta columna.
[*] Amy Goodman é presentadora de "Democracy Now!", un noticiero internacional diario dunha hora de duración que se emite en máis de 550 emisoras de radio e televisión en inglés e en 200 emisoras en español. En 2008 foi distinguida co "Right Livelihood Award", tamén coñecido como o "Premio Nobel Alternativo", outorgado no Parlamento Sueco en decembro.
© 2008 Amy Goodman
Texto en inglés traducido por Laura Pérez e Democracy Now! en español, spanish@democracynow.org
Texto en Galego traducido por Ártabra 21, utilizando os recursos públicos de tecnoloxía lingüística desenvoltos polo o Seminario de Lingüística Informática (SLI) da Universidade de Vigo. 
Democracy Now!
http://www.democracynow.org
Democracia Xa!
Difundindo Democracy Now! desde Galiza
http://democracia-xa.blogspot.com
_________________
Nenhum comentário:
Postar um comentário