Por Amy Goodman [*]Cincuenta millóns de estadounidenses carecen de asistencia médica e 25 millóns teñen seguro médico limitado. Millóns de estadounidenses que están sendo despedidos pronto engrosarán estas listas. As contas médicas son causa de máis da metade das quebras persoais en Estados Unidos. Desesperados por ter asistencia médica, quen carecen de seguro ou teñen un seguro limitado, acoden en masa ás salas de urxencia, a miúdo tendo que lidar con problemas que se poderían evitar.
As xigantes da industria automotriz estadounidense están ao bordo da quebra en parte debido a gastos de saúde extraordinarios, mentres compiten con empresas asentadas en países que brindan asistencia de saúde universal. O economista Dean Baker calculou como lle iría a General Motors se os seus custos de asistencia de saúde fosen os mesmos que en Canadá: "GM obtivese maiores ganancias sen facer máis cambios, maiores ganancias que igualarían os 22.000 millóns de dólares no curso da última década. Non terían que acudir ao goberno en busca de axuda". GM é ás veces descrita como unha empresa de asistencia de saúde que fabrica autos. O ex Presidente de Chrysler, Le Iacocca dixo en 2005, "É un feito ben coñecido que a industria automobilística estadounidense gasta máis en asistencia de saúde por cada auto, que en aceiro". El apoia un sistema de asistencia de saúde nacional.
Barack Obama dixo nun discurso pronunciado en 2007 que "a asistencia médica universal, accesible para todos os estadounidenses non debería ser unha cuestión de ‘’se , senón que debería ser unha cuestión de como ‘’… Cada catro anos ofrécense plans de asistencia médica en campañas con moita publicidade e promesas … E no momento que asume o presidente, os plans colapsan baixo o peso da política de Wáshington".
Franklin Delano Roosevelt, no seu discurso de asunción de mando en marzo de 1933, declarou: "Non temos nada que temer, salvo o propio medo … Esta nación pide acción, e acción agora". Xa entrada a Gran Depresión, seguiu unha onda de políticas ambiciosas, que son detalladas polo editorialista do New York Estafes Adam Cohen no seu novo libro, "Nada que Temer". Cohen escribe que Roosevelt desenvolveu o ‘New Deal’ con asesores e membros do gabinete craves e visionarios que aprobaron políticas audaces, entre eles Frances Perkins, a primeira muller membro do gabinete en Estados Unidos. Perkins, Secretaria de Traballo de Roosevelt, promoveu un programa de asistencia nacional que sentou as bases do sistema de benestar, e tamén promoveu regulacións sobre o salario mínimo, sobre o límite de horas de traballo e a prohibición do traballo infantil.
Pero non logrou que se aprobase a asistencia de saúde universal. Cohen díxome: "Ela realmente foi a conciencia do ‘New Deal’ en moitas formas…presidiu o comité de Seguridade Social. E quería que fose máis aló…que incluíse un seguro de saúde nacional, pero a AMA (Asociación Médica de Estados Unidos), ata nese entón era moi forte e opúxose. E ela e outro par de progresistas do comité dixeron ‘Mellor nos conformamos co que podemos lograr’. Non quixeron perder todo o programa de Seguridade Social".
Obama designou ao ex Senador Tom Daschle como Secretario de Saúde e Servizos Humanos, e Director da nova Oficina de Reforma do Sistema de Saúde da Casa Branca. O libro de Daschle sobre o sistema de asistencia de saúde, "Critical", recompila os fracasos históricos no logro da asistencia universal. Daschle escribe no seu libro:
"Do mesmo xeito que Clinton, Truman tiña motivos para estar confiado. Os seus compañeiros demócratas controlaban ambas as cámaras do Congreso e as enquisas indicaban que os estadounidenses estaban preocupados polo alto custo da asistencia de saúde e estaban desexosos dun cambio. Pero ambos os presidentes subestimaron o poder das forzas aliñadas na súa contra…lobbistas con intereses especiais- encabezados por médicos na época de Truman, e por aseguradoras na de Clinton".
Obama coñece ben o tema: a súa nai, mentres morría de cancro, aínda tiña que loitar contra a industria dos seguros de saúde. Naquel discurso de 2007, Obama dixo: "Os plans provisorios e as solucións a medias, agora son algo do pasado…. Non podemos darnos o luxo doutra farsa decepcionante. Outra área máis polémica que debemos atender é canto do noso gasto en asistencia de saúde vai ás ganancias marca obtidas pola industria farmacéutica e de saúde".
Con todo, Daschel non propón moito máis que soluciones provisorias "mellorar os programas Medicare, Medicaid e a Administración de Saúde dos Veteranos de Guerra, todos exemplos dunha - asistencia de saúde de pagador único - na que o goberno é o único que paga a asistencia de saúde" mentres mantén o modelo de seguro médico lucrativo, ineficiente e de múltiples pagadores. En decembro de 2007, o Colexio de Médicos de Estados Unidos comparou o sistema de saúde de devandito país co doutros países. O seu informe conclúe: "Os sistemas de pagador único xeralmente teñen a vantaxe de ser máis xustos, con menos custos administrativos que os sistemas que utilizan seguros de saúde privados, menores gastos per cápita en asistencia de saúde e altos niveis de satisfacción do consumidor e paciente".
Michael Moore, na súa película "SICKO", inclúe unha gravación de John Ehrlichman dirixíndose a Richard Nixon, mentres discuten as ganancias das empresas de seguros médicos. A gravación di: "…[as empresas de seguros de saúde] fan máis diñeiro canto menos asistencia brindan [aos pacientes]". Obama está á fronte agora. A quen imitará? A Nixon ou a Roosevelt? A xente de todo o espectro político e económico, desde as grandes empresas ao cidadán común, morre por saber.
___
Denis Moynihan colaborou na produción xornalística desta columna.
[*] Amy Goodman é presentadora de "Democracy Now!", un noticiero internacional diario dunha hora de duración que se emite en máis de 550 emisoras de radio e televisión en inglés e en 200 emisoras en español. En 2008 foi distinguida co "Right Livelihood Award", tamén coñecido como o "Premio Nobel Alternativo", outorgado no Parlamento Sueco en decembro.
© 2008 Amy Goodman
Texto en inglés traducido por Laura Pérez e Democracy Now! en español, spanish@democracynow.org
Texto en Galego traducido por Ártabra 21, utilizando os recursos públicos de tecnoloxía lingüística desenvoltos polo o Seminario de Lingüística Informática (SLI) da Universidade de Vigo.
Democracy Now!
http://www.democracynow.org/
Democracia Xa!
Difundindo Democracy Now! desde Galiza
http://democracia-xa.blogspot.com/
Nenhum comentário:
Postar um comentário