Voces israelís pola paz

Por Amy Goodman[*]

Ao peche desta columna, a ofensiva de Israel contra a Franxa de Gaza - que comezou con bombardeos aéreos e navais e agora inclúe tamén unha invasión terrestre - arroxaba un saldo de máis de 600 palestinos mortos, e un número de feridos que superaba os 2700. Dos dez israelís que morreron desde o comezo da ofensiva, tres deles son soldados do exército israelí que foron alcanzados porfogo amigo. Máis aló dos mortos e feridos, o pobo de Gaza está sumido nunha grave crise humanitaria que o goberno de Israel nega. Con todo, hai quen desde o lado israelí oponse ao ataque militar.

Unha desas voces é a do profesor israelí Neve Gordon, quen ocupa o cargo de Director do Departamento de Política e Goberno da Universidade Ben-Gurion de Negev, no sur de Israel, a rexión máis golpeada polos foguetes de Hamas.

En conversación telefónica desde Beersheba, Gordon dixo: "Recentemente, fai menos dunha hora, caeu un foguete a poucos metros de casa. Os meus dous fillos dormen desde fai unha semana nun refuxio antibombas. E aínda así, creo que o que está facendo Israel é unha atrocidade… O problema é que a maioría dos israelís sostén que Israel abandonou a Franxa de Gaza fai tres anos pero que Hamas aínda nos segue lanzando foguetes. Esquécense de certos detalles. Como, por exemplo, o detalle de que Israel mantén a soberanía. O detalle de que os Palestinos viven enjaulados. O detalle de que non poden acceder aos alimentos básicos, que carecen de electricidade, que non teñen subministración de auga. E cando se ignoran este tipo de detalles, o único que un pode dicir é: Oe, nós marchámonos do seu territorio. Por que nos seguen disparando"? Iso é co que os medios estivéronnos bombardeando sen cesar, o que nos fai chegar á conclusión de que esta é unha guerra racional. Se mirásemos o que estivo pasando na Franxa de Gaza nos últimos tres anos e vísemos o que Israel lles fixo aos palestinos, a conclusión á que chegariamos sería outra: que a resistencia palestina é racional. E iso é o que están omitiendo os nosos medios masivos de comunicación".

O fin de semana, Gordon participou xunto a dez mil israelís máis nunha marcha multitudinaria pola paz realizada en Tel Aviv. Na marcha tamén estaba o activista israelí Uri Avnery, quen milita desde fai anos pola paz. Avnery cualificou á invasión de "guerra criminal, porque, encima de todo o demais, Ehud Barak e Tzipi Livni estana utilizando aberta e desvergonzadamente para facer campaña electoral". Avnery tamén dixo: "Acuso a Ehud Barak de explotar aos soldados das IDF [Forzas de Defensa Israelís] para lograr máis escanos no Knéset [Parlamento de Israel]. Acuso a Tzipi Livni de alentar á masacre mutua para poder converterse en Primeira Ministra". As eleccións israelís realizaranse en febreiro.

A ofensiva fortalece ao ex Primeiro Ministro israelí e líder do partido dereitista Likud Benjamin Netanyahu, un destacado partidario da liña dura e candidato favorito a ocupar o cargo de Primeiro Ministro. Mentres que Netanyahu apoia plenamente o ataque a Gaza, o seu sobriño, Jonathan Ben-Artzi, é un objetor de conciencia israelí que foi xulgado por un tribunal militar e sentenciado a un ano e medio de prisión. Actualmente estuda na Universidade de Brown, en Providence, Rhode Island, desde onde se comunicou comigo.

"Falo (…) non como o sobriño de alguén senón (…) como un israelí que apela aos estadounidenses para dicirlles que non teñen que apoiar cegamente a Israel. As accións de Israel non son todas santas (…) ás veces é necesario que vostedes se dirixan con firmeza a Israel e dígannos, díganlle ao noso goberno que poña fin ás súas accións".

Gideon Levy, un xornalista xudeu que traballa para o xornal israelí Haaretz, díxome: "Creo que o obxectivo de Israel de protexer aos seus cidadáns no sur do país é lexítimo e que tiña o dereito lexítimo a facer algo, que é o que todos os israelís esperan do goberno, pero ese dereito a facer algo non xustifica este operativo desapiadado e violento. Os esforzos diplomáticos recentemente estaban comezando e creo que poderiamos lograr unha nova tregua sen este derramamiento de sangue. E ata cando se dá unha resposta militar hai diversas etapas. Mandar de inmediato decenas de avións bombardeiros a arroxar centos de bombas sobre unha poboación civil totalmente indefensa -tan só no día de hoxe unha familia enterraba a cinco irmás- é algo inaudito. Non podemos permitir que continúe".

Pero continúa. A Axencia de Nacións Unidas para os Refuxiados Palestinos (UNRWA, polas súas siglas en inglés) abriu escolas en Gaza para brindar refuxio á poboación, xa que os habitantes de Gaza están atrapados nesta franxa angosta de territorio sen ter onde fuxir. O portavoz da UNRWA, Christopher Gunness, informoume que o organismo proporcionara ao Exército israelí as coordenadas exactas das escolas: "Máis de mil persoas habíanse refuxiado na escola. Habíase comunicado aos israelís exactamente as coordenadas de GPS da escola, de todas as nosas instalacións en Gaza. Todas as nosas instalacións están claramente marcadas como pertencentes á UNRWA. Se houbo violación do dereito humanitario internacional, e en vistas de que a nosa resposta está moi firmemente arraigada en devandito dereito, queremos unha investigación completa e imparcial". Con todo, polo menos dúas escolas foron bombardeadas por ataques israelís nos últimos días. Tres persoas morreron na escola primaria Asma. O saldo na escola Al-Fakhura do campo de refuxiados Jabaliya en Gaza ascende polo menos a corenta mortos e máis de 55 feridos.

Mentres os avións israelís arroxan panfletos desde o aire instando aos palestinos a abandonar o territorio, os 1,5 millóns de habitantes da Franxa de Gaza—unha das zonas de maior densidade de poboación do planeta—non teñen onde esconderse, non teñen onde fuxir. Os chamamentos a un inmediato cesamento do fogo son ignorados por Israel e bloqueados polo goberno estadounidense. Non está claro que accións tomará Obama cando asuma a presidencia, mais o pobo de Gaza non pode esperar ao cambio de mando. Debe facerse un alto ao fogo xa. E iso sería só o principio.

7 de Xaneiro de 2009

___

Denis Moynihan colaborou na produción xornalística desta columna.

[*] Amy Goodman é presentadora de "Democracy Now!", un noticiero internacional diario dunha hora de duración que se emite en máis de 550 emisoras de radio e televisión en inglés e en 200 emisoras en español. En 2008 foi distinguida co "Right Livelihood Award", tamén coñecido como o "Premio Nobel Alternativo", outorgado no Parlamento Sueco en decembro.

© 2008 Amy Goodman

Texto en inglés traducido por Laura Pérez e Democracy Now! en español, spanish@democracynow.org

Texto en Galego traducido por Ártabra 21, utilizando os recursos públicos de tecnoloxía lingüística desenvoltos polo o Seminario de Lingüística Informática (SLI) da Universidade de Vigo.

Democracy Now!
http://www.democracynow.org/
Democracia Xa!
Difundindo Democracy Now! desde Galiza
http://democracia-xa.blogspot.com/

___________________